Πάντα αναρωτιόμουν από που εμφανίζουν οι γυναίκες τόσα ρούχα που διαθέτουν, που τα εξαφανίζουν, τι ντρουλάπες μπορεί να διαθέτουν στο σπίτι τους και πως τα μεταφέρουν στα ταξίδια. Η απάντηση μου δώθηκε όταν αποφασίσαμε να μετακομίσουμε μαζί! και φυσικά ως γνήσιος gentleman που είμαι προσφέρθηκα να βοηθήσω στην μετακόμιση της αυτού εξοχότητος.
Ξαφνικά βρέθηκα να γεμίζω το αμάξι με βαλίτσες, βαλιτσούλες, νεσεσέρ, νεσεσεράκια (ναι, υπάρχουν σε πολλά διαφορετικά μεγέθη), κρεμάστρες με παλτό, κρεμάστρες με πουκάμισα, κρεμάστρες με φορέματα, κρεμάστρες, κρεμάστρες, κρεμάστρες που δε θυμάμαι τι άλλο είχαν πάνω αλλά θυμάμαι ότι αναρωτιόμουν έντονα τι άλλο είχε απομείνει για να έχουν μέσα οι βαλίτσες. Και μετά ξεκίνησαν τα κουτιά! Κουτιά με παπούτσια, με τσάντες, κουτιά γενικώς! Για να μην τα πολυλογώ, 3 μέρες κουβαλούσα και άλλες 3 έπινα χάπια για να γλιτώσω απο το λουμπάγκο!
Και όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε ένα κοινό σπίτι αντιλαμβάνεσαι ότι τα μισά απο αυτα τα ρούχα θα βρούν τη θέση που τους αξίζει, ως εκ θαύματος, δίπλα στα δικά σου! Και εκεί η κυρία δε ζητάει καμμία βοήθεια για να τακτοποιήσει τα πράγματά της στη δικιά της ντουλάπα, αλλά είναι δεδομένη η ευγενική σου πρόθεση για να της χαρίσεις ικανοποιητικό μερίδιο του δικού σου χώρου: "Μωράκι, σου περισσεύει καμμιά κρεμάστρα;" - Καλά, τόσες δεν έφερε; - "Ρε αγάπη, βάλε αυτά τα ρούχα που δεν τα φοράω τόσο στη δική σου ντουλάπα!" - Καλά, αφου δεν τα φοράει τόσο γιατί τα έφερε; -" Έλα. έλα εσύ έχεισ τόσο χώρο, κάπου θα χώσεις και αυτα εδώ τα ψιλοπράγματα!" - Ψιλοπράγματα δεν είπε, από που βγήκε όλος αυτός ο σωρός, μου λες;
Ομολογουμένως, η γυναίκα έιναι ωραία να περιποιείται τον εαυτό της και να είναι κοκέτα, αλλά σίγουρα ποτέ ένας άνδρας πριν το ζήσει δεν αντιλαμβάνεται τη φύση και τον όγκο της γυναικείας γκαρνταρόμπας ούτε και τους τρόπους διατήρησης και αποθηκευσής της! Και αυτές είναι λίγες σκέψεις που έκανα προσπαθώντας να βρω πού στο καλό τελικά έχωσα εγώ τα δικά μου πράγματα και το μόνο που βρίσκω στη ντουλάπα μου είναι φορεματάκια!
Alex
Ξαφνικά βρέθηκα να γεμίζω το αμάξι με βαλίτσες, βαλιτσούλες, νεσεσέρ, νεσεσεράκια (ναι, υπάρχουν σε πολλά διαφορετικά μεγέθη), κρεμάστρες με παλτό, κρεμάστρες με πουκάμισα, κρεμάστρες με φορέματα, κρεμάστρες, κρεμάστρες, κρεμάστρες που δε θυμάμαι τι άλλο είχαν πάνω αλλά θυμάμαι ότι αναρωτιόμουν έντονα τι άλλο είχε απομείνει για να έχουν μέσα οι βαλίτσες. Και μετά ξεκίνησαν τα κουτιά! Κουτιά με παπούτσια, με τσάντες, κουτιά γενικώς! Για να μην τα πολυλογώ, 3 μέρες κουβαλούσα και άλλες 3 έπινα χάπια για να γλιτώσω απο το λουμπάγκο!
Και όταν λοιπόν βρίσκεσαι σε ένα κοινό σπίτι αντιλαμβάνεσαι ότι τα μισά απο αυτα τα ρούχα θα βρούν τη θέση που τους αξίζει, ως εκ θαύματος, δίπλα στα δικά σου! Και εκεί η κυρία δε ζητάει καμμία βοήθεια για να τακτοποιήσει τα πράγματά της στη δικιά της ντουλάπα, αλλά είναι δεδομένη η ευγενική σου πρόθεση για να της χαρίσεις ικανοποιητικό μερίδιο του δικού σου χώρου: "Μωράκι, σου περισσεύει καμμιά κρεμάστρα;" - Καλά, τόσες δεν έφερε; - "Ρε αγάπη, βάλε αυτά τα ρούχα που δεν τα φοράω τόσο στη δική σου ντουλάπα!" - Καλά, αφου δεν τα φοράει τόσο γιατί τα έφερε; -" Έλα. έλα εσύ έχεισ τόσο χώρο, κάπου θα χώσεις και αυτα εδώ τα ψιλοπράγματα!" - Ψιλοπράγματα δεν είπε, από που βγήκε όλος αυτός ο σωρός, μου λες;
Ομολογουμένως, η γυναίκα έιναι ωραία να περιποιείται τον εαυτό της και να είναι κοκέτα, αλλά σίγουρα ποτέ ένας άνδρας πριν το ζήσει δεν αντιλαμβάνεται τη φύση και τον όγκο της γυναικείας γκαρνταρόμπας ούτε και τους τρόπους διατήρησης και αποθηκευσής της! Και αυτές είναι λίγες σκέψεις που έκανα προσπαθώντας να βρω πού στο καλό τελικά έχωσα εγώ τα δικά μου πράγματα και το μόνο που βρίσκω στη ντουλάπα μου είναι φορεματάκια!
Alex
