Άραγε πόσο φορές μπορεί να αναρωτήθηκα τι θα γίνει αν..αν πάει..αν μου το πει..αν το μάθω!! Η πρώτη σκέψη πάντα η ίδια..θα του σπάσω το κεφάλι (ποιητική αδεία..)!! Το θέμα όμως είναι ότι στην πράξη αλλάζει το πράγμα. Μέχρι όμως να γίνει πράξη (αν γίνει..) υπάρχουν στιγμές που παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα...Και εκεί κάπου ξεκινά αυτομάτως ένας χείμαρρος σκέψεων του στυλ: εγώ φταίω, είμαι χοντρή, δεν του αρέσουν τα μαλλιά μου, του μυρίζουν τα πόδια μου...Και σαν μην έφτανε αυτό αρχίζω να υποπτεύομαι κάθε ίχνος γυναικείας υπόστασης : τη γειτόνισσα που απλώνει τα ρούχα με το μπουρνούζι, την περιπτερού με το μεγάλο στήθος, τη συνάδελφο του που του χτύπησε την πόρτα όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Το τι ακολουθεί νομίζω ότι μπορεί να το επιβεβαιώσει καθεμία από εσάς..
Πρώτον, αναζήτηση χυμικής δίαιτας ( 5 κιλά σε μία μέρα γίνεται;;).
Δεύτερον, ραντεβού για γενική επισκευή και πέταμα ( κομμωτήριο, μανικιούρ,αποτρίχωση κλπ.)
Τρίτον, γερό shopping therapy (τι μόνο η carrie;;)
Τέταρτον, αγορά περιοδικών τύπου cosmopolitan...(με την ευχή να συνοδεύεται από κανένα βιβλιαράκι kama sutra@@...)
Μετά το παραλήρημα της αυτομομφής έρχεται μια στιγμή που γυρνάει ο διακόπτης και ξεκινά η "ετερο"μομφή: είναι δυνατόν; θα με κερατώσει εμένα αυτός; που αν δεν είχε εμένα, δεν θα ήταν τίποτα; που για χάρη του ανέχτηκα τη μάνα του και όλο του το σόι; που οι φίλοι του θα παρακαλούσαν να έχουν μία σαν και μένα;
Η hot όμως συνέχεια εκτυλίσσεται μετά την επιστροφή ΤΟΥ στο σπίτι....Η κλαμμένη και εξοργισμένη απομίμηση της Αλεξανδράτου τον αναμένει με ένα τσιγάρο στο χέρι..
"Γιατί άργησες;"
"Μωράκι μου τι σου συνέβη;"
"Τι ούτε έτσι δεν σ'αρέσω;"
"Εννοείται ότι μ'αρέσεις μωρό μου, όπως και να'σαι!!"
"Τι δηλαδή; Μ'αγαπάς ακόμα;"
" Ίσως αυτές οι γόβες που σου πήρα και ήταν ο λόγος που άργησα, να στο επιβεβαιώσουν'
"Μωράκι μου με συγκινείς"
"Ε ανοιξέ το κουτί ντε..."
"Ε όχι ρε μωρό μου..πόσες φορές θα σου πω ότι δεν μ'αρέσει το καφέ;;"
Perla
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου